Не кажы мне, што песьні няма,
Што ласкавага слова ня маю.
Я на смутку цябе сунімаў
Шалясьценьнем зялёнага маю.
Гэта-ж творчая радасьць расла.
I цяпер, бачыш, поўная восець...
Зьвяз народжаных слоў да стала
Адвячоркам натхненьне падносіць.
А яшчэ як любоў прыгарне, -
Заварушыцца песьня жывая.
Перадай толькі ноту струне,
I нямая струна засьпявае.
|
|
